خــــانه |  راهـنمای تـــارنما |  جستجو    
 
     
 
 

     تــــــــازه هـــــــا  
 
   رساله راه بهبودی
   کتاب پروفسور حسابی و دانش اتمی ایران
   بیست و هشتمین یادمان پروفسور حسابی
   ... مکاتبات پروفسور حسابی و آندره ژید
   فاطمه گله ...
   جناب مهندس غلامرضا سحاب - دوستان
   گزارش رونمایی از دیوان حافظ حسابی
   تور گردشگری منزل، موزه، کتابخانه ...
   بروشور موزه پروفسور حسابی
   خبرنامه روز جهانی موزه (بهار 97)
   تعیین ساعت ایران
   همایش یونسکو در بنیاد پروفسور حسابی
   فیلم های مصاحبه با پروفسور حسابی
   سخنرانی در سوگ درگذشت اینشتین
   بخشی از عضويت های استاد‎‎‎‌
   دیدگاهی بر تئوری پروفسور حسابی
   بزرگداشت سی صدمین سالگرد تولد نیوتن
   خرید زمین در کره مریخ
   تئوری استاد
   تزهای تقدیمی اساتید بزرگ به استاد ...
 
     پیــــــوندهــــــــــا 
 
   

   

   
   
   
   
 
 
 
 
 
 
 
     
     
         
 



  دعوت به مراسم یادمان

هنگام یادمان : پنج شنبه 20 شهريور 1393 از 8 بامداد تا نیمروز در خانه استاد : تهران ، تجريش ، چهار راه حسابی .
همياران : شهرداری تهران ، شهرداری منطقه یک (شمیران) و این بنياد .
قدرشناسی : نیک‌‌‌‌‌‌دلانه ، از بزرگواری‌‌‌‌‌‌ها ، دلسپردگی‌‌‌‌‌‌ها و پشتیبانی‌‌‌‌‌‌های آن وجود ارزشمند ، سپاس‌‌‌‌‌‌گزاری می‌‌‌‌‌‌نمايد .

 
 
     
 
بسم ا... الرحمن الرحيم

 
  به پشتوانه دلبستگی‌‌‌‌‌‌های ارزنده آن شخصیتِ کارآزموده و آرزومندِ سرافرازی‌‌‌‌‌‌ها ، سربلندی‌‌‌‌‌‌ها و پاسداشتِ سرمایه‌‌‌‌‌‌های بی‌‌‌‌‌‌همتای اجدادی ، سنجه‌‌‌‌‌‌های شایسته‌‌‌‌‌‌یی را ، از دیدگاه نکته‌‌‌‌‌‌سنج جنابعالی ، می‌‌‌‌‌‌گذراند :
استاد دکتر سید محمود حسابی ، پدر علم فیزیک و مهندسی نوین ایران ، بر این آور بودند ، که انقلاب عظیم اسلامی ، در ترازِ نخستِ بزرگ‌‌‌‌‌‌ترین انقلاب‌‌‌‌‌‌های جهانی ، گوهریست یکتا ؛ و سویه شایانِ آن : پشتیبانی‌‌‌‌‌‌های برادران و خواهرانمان (شهدا ، جانبازان ، رزمندگان ، آزادگان و ایثارگران) و دریایی از فداکاری‌‌‌‌‌‌ها و از خودگذشتگی‌‌‌‌‌‌های مردمی‌‌‌‌‌‌ عاشقِ امام ، و امامی‌‌‌‌‌‌ عاشقِ مردم ! و عشق که اساس آن ، سه اصل : محبت ، احترام و راستگویی است ! پایندانِ جاودانگیش‌‌‌‌‌‌ : استقلال ؛ بی‌‌‌‌‌‌نیازی از بیگانگان ! و ابزار آن : خودپایی ، استوار بر پژوهش و نوآوری ! و راه‌‌‌‌‌‌کارِ پیروزی آن : گرامیدنِ معلمین ، استادان و پژوهندگان ! و فراهم آوردنِ بی‌‌‌‌‌‌چون و چرای خواسته‌‌‌‌‌‌های مادی و معنوی آنان .

در پایه دوم ، در شگونِ پیوندِ ایران و اسلام عزیز ، با این آموزه ماندگار :"دل بده ، دل بستان" از خانم حائری ، همسر استاد ، و بازتابِ آن ، در این گفتارِ پروفسور حسابی : " اگر خواستید ، کسی ، شنوای شما باشد ، پیش از هر چیز ، به او نشان دهید ، دوستش دارید" و گواه آن : وحدتِ مبارکِ حوزه و دانشگاه ، در بیش از نیم سده ، در جلساتِ علمی ، دینی ، ادبی ، عرفانی و اخلاقی روزهای جمعه خانه استاد ، با بینشِ والایِآغازِ عطرآگینِ هر نشست ، با قرائتِ سوره و آیه‌‌‌‌‌‌یی از قرآن کریم و سپس ،گزیده‌‌‌‌‌‌یی از شاهنامه فردوسی با باشندگی برجسته‌‌‌‌‌‌ترین علما و بزرگانی چون : استاد شهید مرتضی مطهری ، استاد بزرگ علامه جعفری . . . و استادان ممتاز دانشگاه ، همچون : پروفسور پارسا ، پروفسور غفاری . . . و یا ، شعرایی مانندِ جنابِ فریدون مشیری ، حتا یک روده‌‌‌‌‌‌فروش (جنابِ شهباز) مُفَسّرِ مثنوی مولوی ، با جایگاهی بَس اندیشمندانه ؛ پس در اوجِ کامیابی‌‌‌‌‌‌های این سی و پنج سال ؛ امسال ، براساسِ تاکید مقام معظم رهبری ، بر امرِ"فرهنگ"، چه سنجیده و به‌‌‌‌‌‌جا ، که همان نگرشِ معنوی و ادبی را ، در آغازِ هر جشن ، همایش و یادمانی ، پیش گیریم ، تا چنین پیوندِ فرخنده‌‌‌‌‌‌یی ، روح و روانِ همه آرزومندانِ سرفرازی‌‌‌‌‌‌هایمان را ، شاد نماید .

در پایه سوم ، و در راستای نگاهبانی از داشته‌‌‌‌‌‌های نیاکانمان ، هنگامی‌‌‌‌‌‌که ایشان ، در دولتِ دکتر مصدق ، وزیرِ فرهنگ (امروزه : آموزش و پرورش ، آموزش عالی ، ارشاد ، اوقاف . . . و میراث فرهنگی) بودند ، یکی از شاگردانشان ، مدیرکل فرهنگ فارس ، در نامه سخت‌‌‌‌‌‌اوژندی ، می‌‌‌‌‌‌نویسد : شما ، چه وزیر و میراث‌‌‌‌‌‌دار فرهنگی ، که نشسته‌‌‌‌‌‌اید ، تا پاسارگاد و پرسه‌‌‌‌‌‌پولیس، نابود شود ! زیرا که ، در اینجا ، بساز و بفروش‌‌‌‌‌‌ها ، سنگ‌‌‌‌‌‌های سِتُرگ و تاریخی این دو سازه نمای بی‌‌‌‌‌‌مانند را ، برای پِی‌‌‌‌‌‌سازی ، به خانه‌‌‌‌‌‌هایشان می‌‌‌‌‌‌برند ! این مدیرِ دردْ آشنا ، به جای رنجش از آن تندی ، و یا چسبیدن به میزِ وزارت ، با هواپیمای دو نفره ارتشی ، رهسپارِ بیابانی در شیرازِ بی‌‌‌‌‌‌فرودگاه شده ، با درشکه‌‌‌‌‌‌یی ، به آنجا می‌‌‌‌‌‌روند ، و پس از دیدنِ این رویدادِ تلخ ، در سازواری با فرماندهِ هنگِ شیراز ، گروهانی را ، به پاسداری از آن سامان ، می‌‌‌‌‌‌گمارند ؛ و پس از بازگشت به تهران ، سازمان میراث فرهنگی را ، برپا ، و جایگزین اداره عتیقات ، که کارِ آن تنها نگاهداری نویافته‌‌‌‌‌‌های دیرینه بوده ، می‌‌‌‌‌‌نمایند .

پس چه شایسته و بایسته ، که در این سده ، همگام با دست‌‌‌‌‌‌اندرکارانِ گرانسنگِ این نظام عظیم ، که قریبِ به اتفاق ، به پشتوانه سه پُشته(نسل)کاری و آموزشِ هفتپشته استاد و دانشجوی این معلمِ خستگی‌‌‌‌‌‌ناپذیر و رنج‌‌‌‌‌‌کشیده از یک تا سه آوند (واسطه) از شاگردانِ پروفسور حسابی ، به شمار می‌‌‌‌‌‌آیند ، پذیرای این آموزه ایشان باشیم ،که : همان‌‌‌‌‌‌گونه ،‌‌‌‌‌‌که هیچ‌‌‌‌‌‌ فرزندِ خردمندی ، هشدارِ مادرش ، برای بالاپوشی به‌‌‌‌‌‌جا ، در هنگامه سرما را ، به پای دشمنی او نمی‌‌‌‌‌‌گذارد ! به جای دشمن پنداری ؛ سپاس‌‌‌‌‌‌گزارِکسی باشیم ! که بر ما ،خُرده می‌‌‌‌‌‌گیرد .

در پایه چهارم ، با دل‌‌‌‌‌‌ نهادن به این نگرشِ بنیادگذار دانشگاه و بسیاری از مراکز علمی ، آموزشی ، صنعتی ، فرهنگی و پژوهشی کشورمان که : "هر ایرانی نژاده‌‌‌‌‌‌یی ، تا زنده هست ، خودش به سرزمینش خدمت می‌‌‌‌‌‌کند ، و پس از پایان زندگی ، نوبت به استخوان‌‌‌‌‌‌هایش می‌‌‌‌‌‌رسد ! " خودِ ایشان در واپسین سال‌‌‌‌‌‌های زندگی و در اوجِ بیماری‌‌‌‌‌‌های دشوارِ قلبی در نگاهبانی از زیارتگاهی کهن(مقبره حاجیه طوبی‌‌‌‌‌‌خانم ، نیای مادریشان ، معلم قرآن و دارنده مکتبِ تعالیمِ دینی و فرهنگی) در تفرش ، با گذرانِ سه سال ، از آن داغانه ، خانه‌‌‌‌‌‌یی ابدی ساختند . ولی ، آه و زینهار ، که اداره ارشادِ شهر ، بی‌‌‌‌‌‌هیچ آزرم و باکی با یورشی شبانه به یادمانِ آرامگاهِ پروفسور حسابی ، دست یازید ، تا اداره‌‌‌‌‌‌یی نوساز داشته باشد ! پس بیهُده نیست ، که کشورهای همسایه جستجوگرِ هویتِ ملی ، دانشمندان ، هنرمندان ، شعرا و ادبای ما ، مانند مولانا . . . و دیگر فرهنگ‌‌‌‌‌‌آفرینانِ ایران زمین (پرشیا) را ، با ربایشی‌‌‌‌‌‌آشکار از آن خود می‌‌‌‌‌‌نمایند ، زیرا ما تماشاگرانی شده‌‌‌‌‌‌ایم ، دل نابسته و بی‌‌‌‌‌‌مهر به داشته‌‌‌‌‌‌های مادری !

در اینجا ، چشم بر همه این ناخرسندی‌‌‌‌‌‌ها بسته ، و به پاسِ بیست و دومین بزرگداشتِ این عاشقِ دانش و پژوهش و نوآوری به امیدِ تراوشِ مهری افزون ، نسبت به سرافرازی‌‌‌‌‌‌های این پـَهله (تمدن) هزاران ساله ، از آن وجود ارجمند ، خانواده و همیارانِ گرانمهر ، درخواست می‌‌‌‌‌‌نماید ، با هموندی پرارزشِ خود ، یادآورِ همه دلبستگی‌‌‌‌‌‌های عاشقانه ، به مامِ میهن باشیم ، تا روز به روز ، صفِ هم‌‌‌‌‌‌میهنانِ مهاجر و نخبگانِ چشم به راهِ پشتِ درِ سفارتخانه‌‌‌‌‌‌های اروپایی ، کانادا و امریکا را ، خلوت‌‌‌‌‌‌تر نماییم . انشاءا...


هنگام یادمان : پنج شنبه 20 شهريور 1393 از 8 بامداد تا نیمروز در خانه استاد : تهران ، تجريش ، چهار راه حسابی .
همياران : شهرداری تهران ، شهرداری منطقه یک (شمیران) و این بنياد .
تذکار : نظر به ضرورت انجام عملیات بازسازی مقبره استاد و عدم اختصاص کم‌‌‌‌‌‌ترین امکانات از سوی استانداری محترم ، ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی ، فرمانداری و شهرداری تفرش برای ایجاد فضایی آبرومند ، در محل این یادمان ، از برپایی نشست بُن‌‌‌‌‌‌دار و ادای این وظیفه فرهنگی ، ملی و اسلامی ، در شهر علم و دانش ایران ، بازماندیم .
قدرشناسی : نیک‌‌‌‌‌‌دلانه ، از بزرگواری‌‌‌‌‌‌ها ، دلسپردگی‌‌‌‌‌‌ها و پشتیبانی‌‌‌‌‌‌های آن وجود ارزشمند ، سپاس‌‌‌‌‌‌گزاری می‌‌‌‌‌‌نمايد .


بنياد پروفسور حسابی.

 
     
         
     
■ زندگی نامه     ■ فرهنگی     ■ پژوهشی - صنعتی     ■ گالری    
                       
» شرح زندگی     » چاپ و انتشار     » تئوری استاد     » گالری عکس    
» خانواده     » موزه     » مکانیک و هیدرودینامیک     » گالری فیلم    
» فرهنگی، هنری     » کتابخانه     » هوش مصنوعی     » گالری پوستر    
» تحقیقات     » فرهنگ ایرانی     » فیزیک ذرات بنیادی و حرارت     » تور مجازی بنیاد    
» کتاب ها     » مراسم و سخنرانی ها     » الکترونیک و اپتیک          
» رساله ها، مقالات و سخنرانی ها     » جوایز                
» موسسات     » نشست های علمی – فرهنگی بنیاد     ■ زیست محیطی          
» خدمات و مشاغل     » رسانه ها                
» دوستان، همکاران، شاگردان           » سازمان ملل، ارتقاء زیست محیطی بنیاد          
» نشان ها و مدارک بین المللی     ■ تازه ها     » فعالیت های زیست محیطی          
» کنفرانس ها و عضویت ها           » نشست های زیست محیطی          
» جملات برجسته استاد     » تازه های تارنما     » نمایشگاه های زیست محیطی          
» بورس پروفسور حسابی         » فضای زیست محیطی بنیاد (عکس)          
 
         
  کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به بنیاد پروفسور حسابی می باشد. 1395- 1348